Heroic Age

Lang geleden in de tijd van koninkrijken, ridders, draken en magie werd er een voorspelling gedaan door een oude wijze heks. De grootste koninkrijk van het land zou vallen aan de hand van een kwaardaardige macht en enkel de helden zouden dit kunnen voorkomen. Maar de heks stierf voor dat ze kon onthullen wie die helden waren.

100 jaar ging voorbij na de voorspelling van de heks en iedereen is dat intussen vergeten. Het grootste en mooiste koninkrijk uit het hele land is Alleria en iedereen lijd een normaal rustig leven. Tot er onnatuurlijke donkere wolken aan de horizon verschijnen vlak bij Shadowmoon vally boven op Blade's Edge mountains....

Wie mee wilt doen aan dit verhaal moet dit invullen:

Personage naam:
Hoe ziet je Personage eruit:
Wat kan je personage:
Bijzonderheden van je personage:
Hoe oud is je personage:

Dit is mijn Personage

Personage naam: Vackyrie
Hoe ziet je Personage eruit: Ze heeft lang licht blauw haar voor de helft in een vlecht, ze heeft paarse ogen en ze draagt blauw/goud harnas en ze draagt een gouden zwaard bij zich.
Wat kan je personage: Zwaard vechten.
Bijzonderheden van je personage: Ze kan als ze in moeilijkheden komt een draak oproepen maar dat duurt wel eventjes.
Hoe oud is je personage: 18

Even voor de duidelijkheid zo ziet ze eruit maar dan zonder de vleugels

Personage naam: Hawk
Hoe ziet je Personage eruit: Lichtblauwe ogen, lichtbruin haar tot zijn schouders
Wat kan je personage: Is een uitstekende magier. Met als profession: Water en Aarde
Bijzonderheden van je personage: Vrij weinig, hij is still en verlegen
Hoe oud is je personage: 19

Personage naam: Kira
Hoe ziet je Personage eruit: lang blond haar met blauwe ogen zwarte mantel
Wat kan je personage: vuur besturing
Bijzonderheden van je personage: ze is geboren met een phoenix tattoo in haar nek en praat bijna nooit
Hoe oud is je personage:18

Sinds alle personages meedoen zal ik de spits afbijten.

Hawk liep de herberg in. Zijn zwarte mantel ruisend achter hem. Hij keek de herberg rond. Er zaten enkele mensen. Sommige mensen praatte met elkaar, de ander zweeg en genoot van zijn eten. Hij besloot zich afzijdig te houden en ging in het donkere hoekje vlakbij de bar zitten. Hij stak zijn pijp aan en in de rood, oranje gloed van zijn as kon je nog net een paar details van zijn gezicht opnemen. Hij wachtte, hij wachtte op een van de uitverkorende. Hij voelde dat deze dag eraan zou komen, en hij voelde dat hij moest wachten. Misschien een uur, misschien een paar dagen. Maar hij was zeker van zijn zaak, dat er in bijna geen tijd wel iemand bij hem zou zitten. Hij zweeg, hij nam nog een hijs en keek naar de rook die hij uitblies. "En nog maar wachten", mompelde hij en hij sloot zijn ogen voor een moment.

Vackyrie liep door een bospad onderweg naar een dorp waar ze zou blijven voor de nacht.
In zichzelf dacht ze maar aan het koninkrijk waar ze nog nooit geweest was en de mensen die ze nog nooit ontmoet had.
"hmmm ik zal maar opschieten voor het gaat regenen" zei ze tegen zichzelf terwijl ze opkeek naar de lucht en ze liep iets harder door het bospad naar het dorp.
"Misschien zal ik wel iemand vinden met wie ik gezelschap heb onderweg naar het koninkrijk"

Kira opende haar ogen
ze zag dat ze nog steeds op dezelfde pad liep
maar toen ze naar voren keek zag ze een dorp waar ze wil overnachten
maar toen ze daar aankwam waren de straten leeg geen ziel in zicht
maar ze liep verder
tot ze bij een deur kwam voordat ze de deur opende keek ze omhoog en staarde ze naar de sterren
ze hoorde aan de andere zijde stemmen maar toen ze de deurklink omdraaide werdt het stil
ze liep verder naar binnen en wou geen oogcontact maken
ze ging bij het raam zitten
en schuilde haarzelf in haar zwarte mantel
waar net nog een paar blonde lokken uitkwam
ze zuchtte en sloot haar ogen...

Hawk sluit zijn ogen nogmaals, niemand heeft nog zijn aandacht getrokken. Doet hij iets fout, het duurt zo lang en hij word er ongemakkelijk van. Inmiddels is hij met het water van zijn thee gaan spelen, en een kleine stroom water vloeit door de lucht. Het verandert in ijs, en hij vormt vormen in zijn handen. Verveling slaat toe, maar elke keer wanneer er iemand beweegt bij de deur ingang. Zijn bewegingen stokte voor een moment, maar nee. Ook dit persoon trok zijn aandacht niet. Wachtend op contact, zit hij in de hoek. Te wachten.

"hmmmmmm... het word al donker, maar goed ik ben er bijna"
*Zei vackyrie tegen zichzelf met het dorpje al in zicht*
".....Pardon...."
*Vackyrie keek op naar een vreemd stel mensen midden op de weg*
"Sorry maar ik heb geen tijd om te blijven. ik moet naar het dorp"
*zei ze en ze probeerde door te lopen maar ze hielden haar tegen*
"het vliel mij op dat je een zwaard bij je draagt"
*zei de middelste van de 3 mensen*
"Ja dat klopt" *zei vackyrie kort* "ik heb nochal haast dus als jullie mij willen excuseren"
*de man keek haar kwaad aan*
"het spijt me meisie maar als je hier langs wilt moet je dat zwaard aan mij geven"
*Vackyrie keek verbaast* "mijn zwaard.... waarom willen jullie dat"
*de man zuchte* "meiden zouden zichzelf alleen maar pijn doen met zulke wapens"
*Vackyrie keek de man kwaad aan en pakte haar zwaard vast*
"Oooohh dus je wilt vechten. mij best meisie maar als ik win blijft niet alleen het zwaard bij mij"
*dat gezegt te hebben pakte hij zijn eigen zwaard*
"Ik geef jullie een voordeel ik zal jullie alle drie tegelijk aanvallen met mijn ogen gesloten"
*de man lachte*
"Denk je nou echt dat jij ons aank........"
*Voordat hij zijn zin kon afmaken sloeg Vackyrie met haar zwaard alle drie de mannan neer*
"Ik neem aan dat ik gewonnen heb en weer verder mag"
*Vackyrie deed haar zwaard weg en ging weer richting het dorp*
"ik kan niet wachten tot ik een herberg gevonden heb en een bad kan nemen"
*en ze lachte in zichzelf*

Kira staarde naar buiten bij haar raam.
Ze wist dat er een reden was dat ze hier was.
Maar wat...?
een glim van haar blauwe ogen verscheen achter haar zwarte mantel vandaan.
om nog eens door de kamer te kijken.
Maar niemand die het opviel.
Ze waren te druk bezig dat ze niet eens opvielen wat Kira eigenlijk deed
ze keek naar een kaars die een paar tafeltjes voor haar zat
en liet het groter en kleiner branden.
maar ze schrok toen iemand tegen haar aanstote en de kaars ging uit.
Ze sloot haar ogen weer en snel deed ze die weer open.
Een flits van rood gloed kwam uit haar ogen en de kaars ging weer aan en nogmaals niemand die het opviel
Ze sloot haar ogen weer.
Ze zuchtte en was blij dat niemand haar zag.
maar toch had ze verdriet in haar ogen.
"Het is bijna zover" *zei ze zachtjes.

Hawk stond op, als plotseling als hij op stond, verdween hij weer. Door de nacht ging hij naar de rivier vlakbij het bos. Een kort besluit had hij moeten nemen, hij moest dan ook trainen. Hij keek naar het water 'Aqua harashi' fluisterde zijn liepen, en met zijn handen maakte hij een beweging van links, in een vloeiende beweging naar rechtsboven. Het water gehoorzaamde zoals altijd. Een stroom aan water spoot vanuit het water omhoog, en bleef zweven op naar waar zijn handen gericht waren. Hij haalde zn handen uit elkaar en ook het water rekte zich uit. Als een zweep sloeg het water neer op een boom en bevroor op de boom. Met nog een paar oefeningen haalde Hawk het zweet van zijn gezicht af, hij keek om .. Had hij wat gehoort?

"hmmmmm wat glinstert het water zo mooi in het maanlicht"
*Vackyrie kijkt naar het rivier dat vlak langs het dorp stroomt om opeens een jongeman te zien*
"wat doet hij raar"
*zei ze met een lachje maar toen ze beter keek zag ze dat hij het water aan het besturen was*
"oooh vandaar......"
*voorzichtig liep ze naar hem toe maar trapte plots op een tak waardoor de jongeman opkeek*

Zijn handen gingen richting het water, een bol van water kwam eruit en ging voor Hawk zweven. Met een klap van zijn handpalm vliegt er een ijs-dolk naar de vreemde toe. "Zeg wie je bent, of vecht!".

*Zo snel als ze kan trekt ze haar zwaard en slaat ze de ijs-dolk neer*
"Het spijt me dat ik je liet schrikken hoor maar ik zag dat je het water stuurde"
*Vackyrie deed haar zwaard weg*
"mijn naam is Vackyrie en ik ben nieuw in deze dorp... kunt u mij vertellen waar ik een herberg kan vinden"

"Volg me maar", zegt Hawk norser dan hij bedoelt. Hij pakt zijn spullen liep richting Vackyrie. Zonder zich voor gesteld te hebben maakt hij een volg gebaar, en loopt richting de stad, waar hij nog geen uur geleden uitliep. Hij kijkt achter zich, en ziet dat de net voorgestelde Vackyrie, hem volgt.

("Heb ik wat verkeerds gezegt?...")
*Denkt Vackyrie terwijl ze achter de onbekende jongeman loopt*
"....is...het nog ver..?"

"We zijn er bijna", zegt Hawk als in de horizon al in zicht is. Zonder wat te zeggen loopt hij door, bij de stad loopt hij al richting de herberg. "Daarzo is de herberg", zegt Hawk als hij zich omdraait en zich tot Vackyrie wenkt. "Wil je je stil houden over het feit, dat ik water kan sturen." zegt Hawk als hij Vackyrie doordringend aankijkt.

*Vackyrie kijkt hem aan*
"uuhhh... ja hoor...als jij dat wilt..."
*Vackyrie loopt iets verder tot ze met hun ruggen naar elkaar staan*
"Nog bedankt dat je de weg wees"
*en met dat gezegt te hebben liep ze de herberg in*

Door alles wat er is gebeurd is Kira moe geworden, maar ze wil niet in die herberg blijfen, ze moest doorlopen.
Ze voelde dat er meer krachten in de beurt waren en besluit op zoek te gaan.
Toen ze buiten was besluit ze om een kampvuur te maken in het bos.
Een plek van rust en stilte.
"Ik moet trainen" zei ze stil.
"Mijn krachten onder controle houden".
"En niet worden afgeleid door een simpele stoot"
Ze rende langs de mensen heen tot ze het bos bereikte.
Verzamelde wat hout en keek om haar heen of niemand haar zag.
Ze haalde diep adem en met haar hand maakte ze een bol met haar andere hand, waar een bol van vuur vormde en zette het kampvuur aan
"Veelste makkelijk, ik wil een uitdaging" zei ze kwaad

*eenmaal binnen in de herberg vroeg ze een kamer aan met een bad*
"aaaaah ik kan niet wachten op een lekker warme bad"
("ik vraag me af of de jongeman ook hier zal blijven")
*maar toen ze eenmaal in het warme water lag dacht ze er niet meer aan*

Personage naam: Zanussi
Hoe ziet je Personage eruit: ze heeft lang wit haar, ong 1,60 meter lang en draagt iet wat nette kleding
Wat kan je personage: ze is een boogschutter
Bijzonderheden van je personage: ze heeft een hekel aan regen en ze kan niet tegen als ze niet gelooft wordt
Hoe oud is je personage:16
Foto:

in het bos niet ver van een dorpje vandaan zat zanussi te schuilen voor de regen.
Dat het precies nu moet gaan regenen terwijl ik zo dicht bij een dopje ben waar ik ook kan schuilen en misschien een slaapplaats kan vinden, dacht zanussi bij haarzelf.
In deze tijd van het jaar is het erg koud buiten in de nacht zeker als je nat geregend bent, dus ik kan maar beter een warme schuilplaats vinden als de regen gestopt is, zei ze.

Hawk stond in de regen, de regen raakte hem niet aan vanwege dat hij een water stuurder is. Hij keek op, de regen kwam met bakken tegelijk uit de lucht. Hij wachtte nog even en hij liep de herberg in. Een meisje dat zijn aandacht nog niet had getrokken keek naar een vlammetje. De vlam was rustig, terwijl er toch wind door de tent blies. Hij deed de deur dicht en hij keek beter. Het vlammetje werd bestuurt, en hij keek naar het meisje. Ze had niets door, en hij deed zijn droge mantel af. Hij liep voorbij het tafeltje, en kon het niet laten om met water sturen. Het klamme vocht van het raam vlakbij de kaars maakte een druppel. De druppel richtte zich op de vlam, en onmogelijk raakte de druppel de vlam. Hawk greinste, en ging bij het tafeltje tegenover het meisje zitten. Zijn mantel ondertussen weer aangedaan en zijn kap op. Zoals gewoonlijk stak hij zijn pijp aan. Wachtend op de reactie van het meisje.

Kira keek naar haar vlam.
maar ze merkte dat ze werdt bekeken.
haar controle over de vlam liet ze los en het wakkerde door de wind dat er tegen aan vloog.
ze stond op met haar rug tegen de man op die haar aandacht trok
ze draaide haar hoofd zijn kant op
"jij bent een waterstuurder" zei ze stil.
En ze bleef daar staan tot hij reageerde.

(Off topic: hoe kan kira opeens in de herberg zitten terwijl ze de post ervoor nog in het bos bij een kampvuur zat)

*Na haar bad kwam Vackyrie naar beneden*
"tijd voor een wandeling.."
*zei ze zachtjes.. de regen maakte haar niet uit ze was het eenmaal gewend*
("Nu dat ik een kamer heb en weet waar de herberg is ga ik een boswandeling maken")
*dacht ze terwijl ze rustig naar buiten liep*

Zijn ijsblauwe ogen keken richting de vrouw. "Een van de weinige over ja." is zijn antwoord op de vreemdeling. Hij dacht na, zij kan toch niet de gene zijn waarop hij wachtte. Er zouden er mee moeten zijn. "En ik ben niet alleen een waterstuurder" voegt hij eraan toe. Hawk vind dat hij zich zo bloot genoeg heeft gegeven. Hem veraden heeft geen zin, hij is niet bang voor de mensen in de kroeg. En zij is zelf een stuurder. "En wat moet een vuurstuurder in dit knoezige herbergje?"

(nee je hebt gelijk )
tis ene beetje fout gegaan toen.. ach ik ga er niet een hele verhaal omheen maken
ik ga verder okeej (K)

Kira keek de vreemdeling nog een keer aan met haar waterige ogen.
"Als ik in dit knoezige herbergje zit verwachtten ze niet snel dat ik gevaarlijk ben."
Of dat ik een vuurstuurder ben"
en ze sloot haar ogen
"Het spijt me, maar ik moet gaan"
En ze liep naar de deur.

Kira dacht nog eve in haarzelf
"zal ik blijfen en met hem praten, Hij is de enige die ik ken die elementen kan besturen"
Ze stond nog eve stil en dacht er heel goed over na voordat ze beslissingen ging nemen.